Draadje trekken

Vandaag begon het "gewone" leven weer in huize jojo.
Het begon rond de klok van zevenen. Dacht laat ik de eerste schooldag na de vakantie maar op tijd zijn met roepen je weet maar nooit. Maar alles liep op rolletjes. Alle twee de heren waren heerlijk uitgeslapen en hadden totaal geen moeite met het opstaan.
De hele morgen en middag verliep zeer voorspoedig.
Viel van het ene gat in het andere van verbazing wel te verstaan.
Smiddags nog even aan het werk en......ik kom thuis en juichde ietwat te vroeg over hoe deze dag verlopen was.
"Want er was iets heel ergs gebeurt mama. Met mijn nieuwe trui."
Oudste had zijn nieuwe kloffie aan naar school. Ik had vanmorgen al bij zijn kast gestaan en gedacht zal ik wel? Zal ik niet! En ik deed het.
Hij mocht zijn nieuwe kleren aan naar school. Blijkt er aan de mouw een draadje losgezeten te hebben wat meneer de hele dag al stoorde. Vanmiddag uit school stond hij in de zelfde twijfel als ik, "zal ik wel? Zal ik niet!" En hij deed het.
HIJ RUKTE AAN HET DRAADJE!!!!!
En hij werd alleen maar langer vertelde meneer mij in geuren en kleuren.
Na een 20 centimeter had meneer eens naar zijn mouw gekeken en dat zag er niet echt goed uit kan ik u melden.
Hij had gewoon het goede draadje te pakken. Vaders kwam niet meer bij van het lachen aanvankelijk had ie iets van "WAT DOE JE NOU?" Maar ja toen ie hoorde hoe meneer het aan mij vertelde hield vaders het niet meer droog. En ja zo'n lach werkt aanstekelijk.
Lichtelijk teleurgesteld dat dat mijn enige reactie was en ik niet een beetje meer mededogen toonde voor zijn trui ging meneer maar verder met zijn andere bezigheden.
En zal ik proberen de schade te herstellen.

Ik zal morgen even een foto maken dan kunt u alleen mee genieten met het leed dat "draadje trekken heet".