Eindelijk weer eens vakantie

Hij is geboekt, hij is geboekt.
Na twee jaar van geen vakantie vieren maar thuis aan de klus, heb ik maar besloten dat we naar Denemarken gaan. "Wie zegt u?" Ik ja dat hoort en leest u goed. Heb het er met manlief over gehad en ja die zag allemaal apen en beren.
Argument 1: Het huis moet geschildert worden.
Argument 2: De opdrachten voor de meubels moeten de deur uit.
Argument 3: En bovanal niet onbelangrijk wat kost dat wel niet.
Ik veegde alle argumenten van tafel en gooide ze in de prullenbak. Manlief moest erover nadenken en vertrok richting schuur.
Na een anderhalve week heb ik hem er warm voor gekregen en leek het meneer ook wel wat. Dus ga de komende maanden eens op zoek naar leuke uitjes daar.
We zitten vlak bij Brørup naar het schijnt, en daar is elke vrijdag markt. Jo kan haar geluk niet op. Voor manlief en kids is legoland de topper en oudste bengel is al druk aan het sparen melde hij mij gisteren. Heb er nu al zin in.

Mam ik ben al groot, niet meer zoenen graag

Afgelopen maandag was het de dag. Onze oudste werd 8 jaar.
Zondagavond ging ie vol enthousiasme naar bed want ja morgen was het zover.
Expres nog geen vlaggetjes opgehangen wat ik voorspelde een aantal nachtelijke wandelingen door het huis. En ja hoor de eerste keer was om 24.00 uur. Hoe voorzichtig meneer de deur open deed, zo hard deed hij hem weer dicht. Hij is door de hele benenden verdieping geweest en kwam stilletjes de trap weer op. De tweede keer was rond tweeën, en de derde keer rond vieren. Manlief heeft toen hij s'morgens thuiskwam het huis versiert dus de verrassing was dubbel zo groot toen meneertje van bed de keuken in stapte. Op zijn commentaar "maar vannacht lag er nog niets" moest ik smakelijk lachen.
Als excuus had meneer dat hij telkens moest plassen. En toen ook maar even het huis heeft geinspecteerd.
Tevens heeft hij wat nieuwe regeltjes opgesteld nu hij acht is. De belangrijkste is geen kusjes meer geven in het openbaar. "Stel je voor dat mijn vriendjes dat zien, dat is niet cool mam."

Ons bankje is niet meer......

Hij is weg, hij is niet meer in ons midden.
Hij was een heerlijke lounce hoek voor mijn jongens.
Er zijn heel wat boekjes gelezen door de heren op dit bankje....
Vele puzzels werden gemaakt op dit bankje.....
Er werd gestreden en geknuffeld op dit bankje....
Voorheen was bankje geen bankje moet u weten.
Bankje was eerst een bed. Mijn knutselige man heeft er een bankje van gemaakt.
Hier hebben we allen heerlijk van genoten maar het was tijd voor wat nieuws.
Nou ja ik vond in de kringloop een nieuw projekt en dus ging bankje op Marktplaats.
Gisteren heeft een studente het bankje opgehaalt. En ze nam een bosje tulpen mee, zo lief. Ze wil een landelijke sfeer creeren op haar kleine studenten kamer, met ons bankje.

Zomaarrrrrr

Manlief heeft weer punten gescoord.
Manlief is namelijk bloemenchauffeur. Daarbuiten is ie ook nog meubelmaker maar dat terzijde. Vannacht heeft meneer een paar steeltjes gerbera's meegenomen. Er zijn kwekers die voor de chauffeurs afgekeurde bloemen in een bak zetten en daar mogen de heren wat uit meenemen. Nou komt mijn man zelden bij die gulle kwekers. Maar afgelopen nacht moest ie toevallig laden bij 1 van die gulle kwekers en stonden er nog een paar steeltjes. Heerlijk als manlief even aan je denkt.
En heerlijk die gulle kwekers die het al moeilijk genoeg hebben in deze tijd.

Puzzels van vroeger

Kent u ze nog de puzzels van Simplex? De ronde houten puzzels. Als je de puzzel uitelkaar haalde dan zat er nog een plaatje onder. Heerlijk vond ik die puzzels. Nu, mijn kinderen kunnen er ook zo van genieten.
Geniet u even met ons mee?

Kalender kijken

We hadden het niet in de gaten. Dus we waren niet echt voorbereid.
Maar ja ik ben ook niet echt van het type voorbereiden. Ik ben meer van het type gaan met die banaan en wat komt dat komt.
We zien wel wat er gebeurt en dan bedenken we een plan hoe we het gaan aanpakken enzo. Sommige mensen vinden dat wat wazig maar zo zit Jojo in elkaar. Geen geleuter maar doen is ons motto.
Dus zo toog ik vanmiddag met oudste richting ziekenhuis voor ons halfjaarlijkse afspraak bij het astma spreekuur. Tenminste ik dacht dat deze middag bedoelt was voor het verplichte uitje richting ziekenhuis. Voor de oudste is het inmiddels een gewoonte geworden. Een praatje met de artsen en de longverpleegkundigen daar draait hij zijn hand niet voor om.
De aardige mevrouw achter de balie kijkt mij ietwat bevreemd aan en meld mij dat ik volgende week gepland sta. Ik kijk enigzins bevreemd terug en peinig mijn hersenscellen af naar de datum op de brief en wat er ook alweer op de kalender stond. Neee zei ik duidelijk het was toch echt vandaag......toch. Nou dat was dus niet zo maar ze kon nog even kijken of onze arts nu even tijd voor ons had. Dan hadden we dat maar gehad en konden we volgende week terug komen voor de longfunctie test enzo.
Dat dacht Jojo dus niet hè kost me weer 1 middag. Maar ja dat zeg je niet hè`. Nee je zegt: "Ja dat moet dan maar" en kijkt wat bedrukt.
Gelukkig zijn we al gauw aan de beurt en wordt oudste ondervraagt en beluistert. Al snel zijn we klaar en hoeven we volgende week niet voor de longfunctie test terug te komen doen we die de volgende keer weer. Op het moment dat hij het dossier dicht wil slaan bedenkt hij dat we nog wel even kunnen bloedprikken voor een allergie test.
Zoonlief wil ook wel weten waarvoor hij allergisch is maar dan zonder het bloedprikken graag. Ikke blij dat we misschien nu te weten komen of er ook een boosdoener is voor alle aanvallen loop met meneer naar het lab. Vertel meneer in 1 minuut hoe alles werkt en dat de prik pijn doet. Kon er ook niets anders van maken.
Bij de afdeling roept mevrouw de prikker een collega erbij als ze ziet dat ze een klein manneke moet prikken en daar gaan we dan.
Vent stroopt zijn mouw op en gaat bij mij op schoot zitten. Hij vraagt hoeveel buisjes (een echte prof) en dat ze nu wel mogen beginnen.
Hij geeft geen kick. Later in de auto meld meneer mij dat hij best wel bang was. Maar dat de pleister hem nog meer irriteerde dan die hele prik.


Doen we dit de volgende keer wel weer

Harige dames en mooie plaatjes

Wij wonen vlak bij een natuurgebied.
Heerlijk vind ik het altijd om door de polder te rijden en dan de dieren te zien grazen. Afgelopen vrijdag na het boodschappen doen ben ik met de oudste maar eens op stap gegaan. Ik had gezien dat de koeien dicht bij het hek gevoedert werden dus dit was mijn kans. De zon erbij en klikken maar. Nog even een stuk gewandelt en wonder boven wonder vond oudste het geweldig en heeft het een uur volgehouden.
Hij vond het naar eigen zeggen "allemaal beeeeerrrreeee gezellig"
"Joh", zeg ik "dat moeten we vaker doen". Ik moest het niet overdrijven zei meneer.
Heerlijk hoe eerlijk ze kunnen zijn.

Dames en heren aanschouw het draadje

Hier is hij dan de schokkende foto van het touwtje dat eens samengevoegd was met een trui, maar nu wreed uit elkaar gerukt is door een zeven jarig jongetje.
Kan me er nog niet toe zetten om ze weer bijelkaar te voegen. Maar eerdaags komt het ervan. En zijn ze weer voor eeuwig samen in voor en tegen spoed.

Draadje trekken

Vandaag begon het "gewone" leven weer in huize jojo.
Het begon rond de klok van zevenen. Dacht laat ik de eerste schooldag na de vakantie maar op tijd zijn met roepen je weet maar nooit. Maar alles liep op rolletjes. Alle twee de heren waren heerlijk uitgeslapen en hadden totaal geen moeite met het opstaan.
De hele morgen en middag verliep zeer voorspoedig.
Viel van het ene gat in het andere van verbazing wel te verstaan.
Smiddags nog even aan het werk en......ik kom thuis en juichde ietwat te vroeg over hoe deze dag verlopen was.
"Want er was iets heel ergs gebeurt mama. Met mijn nieuwe trui."
Oudste had zijn nieuwe kloffie aan naar school. Ik had vanmorgen al bij zijn kast gestaan en gedacht zal ik wel? Zal ik niet! En ik deed het.
Hij mocht zijn nieuwe kleren aan naar school. Blijkt er aan de mouw een draadje losgezeten te hebben wat meneer de hele dag al stoorde. Vanmiddag uit school stond hij in de zelfde twijfel als ik, "zal ik wel? Zal ik niet!" En hij deed het.
HIJ RUKTE AAN HET DRAADJE!!!!!
En hij werd alleen maar langer vertelde meneer mij in geuren en kleuren.
Na een 20 centimeter had meneer eens naar zijn mouw gekeken en dat zag er niet echt goed uit kan ik u melden.
Hij had gewoon het goede draadje te pakken. Vaders kwam niet meer bij van het lachen aanvankelijk had ie iets van "WAT DOE JE NOU?" Maar ja toen ie hoorde hoe meneer het aan mij vertelde hield vaders het niet meer droog. En ja zo'n lach werkt aanstekelijk.
Lichtelijk teleurgesteld dat dat mijn enige reactie was en ik niet een beetje meer mededogen toonde voor zijn trui ging meneer maar verder met zijn andere bezigheden.
En zal ik proberen de schade te herstellen.

Ik zal morgen even een foto maken dan kunt u alleen mee genieten met het leed dat "draadje trekken heet".

Heerlijke wintersedag

Man wat een heerlijke dag hebben we achter de rug
Vanmorgen kon ik tot een ieders verbazing uitslapen tot wel negen uur.
Jaja u leest het goed. Was zelf ook even van slag kan ik u melden....
Gisteren kwam de oudste thuis met de mededeling dat de ijsbaan in ons gehuchtjen open was.
Maar hij hoefde vandaag niet meer zijn ijzers onder want meneer had het naar eigen zeggen stervuns koud.
Kwam mij ook wel zeer goed uit want ik moest nog redelijk wat wasgoed opvouwen en opruimen.
vanmiddag echter was het een heel ander verhaal. Terwijl ik de jongste op bed had gedaan voor zijn middag dutje "gelukkig slaapt ie nog even s'middags" Tooggen oudste en ik ons door de sneeuw richting ijsbaan.
Man wat een mooi gezicht is het dan toch weer. Bij ons in de straat komt geen strooiauto dus alles was nog heerlijk wit. De ijsbaan was een groot succes en na anderhalf uur had ik het wel weer voor gezien.
Tijdens de voettocht naar huis nog even snel dit kiekje gemaakt heerlijk.

Thuisgekomen mocht meneer tompoezen maken "Met dank aan het kerstpakket".
We hebben het hier over een jongen die niets wil proeven onder het mom van "wat de boer niet kent dat vret er niet" maar wel graag van de partij is als er iets gekookt, gebakken gaat worden.
Dus meneer ging aan de slag en mams mocht zich nergens mee bemoeien "en dat is zeer moeilijk kan ik u wel vertellen".
Maar alle lof voor onze kok in de dop het was heeeerrrrlijkkkkk.

Rond vijf uur tooggen we met ons drieën wederom richting ijsbaan. Man lief is al weer onderweg en zien we morgenvroeg pas weer.
De jongste dubbele ijzertjes ondergebonden maar na een paar valpartijen hield die het voor gezien.
De oudste had ik dit keer houtjes ondergebonden maar na een half uur klunen en doen had die liever zijn ijshockey schaatsen weer aan.
Bij thuiskomst iedereen in bad en nu liggen ze voldaan in bed.
Heerlijk kan ik nog even een stuk lezen in een boek.

Roerend jaar

Wat ging het snel dit jaar.
En wat is er veel gebeurt. Even alles overdenken.
Oudste zoon heeft dit jaar maar twee astma aanvallen gehad. Sporten gymmen en buitenspelen was er voor hem een paar weken niet bij. Maar het waren er maar twee dit jaar.
Man lief was bezig met meubeltjes maken. Wat begon als een hobby liep dit jaar gigantisch uit de hand. Zo druk hadden we het nog niet gehad. De steigerhouten meubels gingen als een trein. Mede doordat we zo goedkoop waren. Dat gaan we dit jaar anders doen. Tevens was het bij zijn "gewone job chaufferen met bloemen" redelijk druk.
Onze jongste begint eindelijk een beetje begrijpbaar te praten. Ontiegelijk laat voor een bijna drie jarig jongetje vind de omgeving maar wij konden ons er niet druk om maken. Het ventje voelt zich gelukkig en dan zijn wij dat ook.
Afgelopen jaar hebben we geen vakantie gevierd, dat moet dit jaar anders al is het maar voor een weekje.
2 April ben ik onder het mes gegaan om een gezwel aan mijn schildklier te laten verwijderen. Gelukkig was alles goedaardig en mijn schildklierfunctie word overgenomen door medicijnen. Ik voel me weer super.
Verder is er rond en in onze familie's genoeg gebeurt hoogte en diepte punten. Die zullen er vast in 2010 ook komen maar we gaan ervoor.
Wij wensen dan ook voor iedereen een gezond 2010 Dat al jullie dromen mogen uitkomen.